Ponad 50 licealistów z naszych placówek zdecydowało zmierzyć się z wymagającym programem, jaki przygotowali moderatorzy, czyli s. Monika Duc, o. Jacek Wolan, o. Tomasz Abramowicz, oraz o. Radek Boboń. 

Te kilka dni były intensywnym czasem spotkań, rozmów, modlitwy i radością tworzenia wspólnoty, by później w swoich placówkach pełnić rolę Animatora Pijarskiego! Ale co tak naprawdę się działo? 

Każdy z mentorów odpowiedzialny była za inną cześć kursu, a na całość składały się spotkania skoncentrowane na formacji własnej animatora, psychologii i interakcji w grupie, przygotowywania spotkań dla małej grupy i przygotowaniu liturgicznym. 

Wzbogaceniem zajęć były warsztaty, które pozwalały ćwiczyć umiejętności z zakresu prowadzenia zabaw integracyjnych, pogodnych wieczorków, animacji artystycznej czy organizowania wydarzeń pijarskich od podszewki. Poprowadzili je Sebastian Romaniak, Olga Kozłowska, Albert Skolmowski, Anna Czekaj, Magdalena Kiwior oraz br. Janusz Dudek. Ponadto o. Andrzej Lisiak przybliżył w ciekawy sposób postać św. Józefa Kalasancjusza, odkrywając jego powołanie i duchowość.

A jakby tego było mało, to br. Janusz zapoznał nas z podstawami pierwszej pomocy i zapoznali się z podstawowym sprzętem medycznym. Nie mogło zabraknąć mocno wyczekiwanego momentu, czyli nauki tańców pijarskich. Dla niektórych to tylko odświeżenie i poznanie tajników, a dla innych fantastyczne pierwsze spotkanie z niepowtarzalnością tańców. Nie tylko tańczyliśmy, ale uczyliśmy się, jak uczyć innych i jak zrobić to w ciekawy i prosty sposób. Swoją wiedzę na ten temat zdradził nam kl. Łukasza Fabiajański, który wyciskał z nas siódme poty w energicznych tańcach.

Wieczorami po zakończonych zajęciach mieliśmy czas na wyciszenie, przemyślenie tego, co czego doświadczyliśmy danego dnia podczas adoracji, modlitwy. Ten czas był okazją, by nie tylko spotkać się w modlitwie z Panem Bogiem, ale również wiedzieć, jak zorganizować i poprowadzić różne modlitewne spotkania. 

Podczas ostatniej Eucharystii o. Jacek Wolan na podstawie słów z Pisma Świętego: "Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci co się źle mają" (Łk 5, 31). — Tak jak Jezus powoływał uczniów, tak dzisiaj powołuje księży, osoby konsekrowane. I powołuje tych chorych, czyli każdego z nas, ze swoimi wadami, problemami, dolegliwościami — mówił o. Jacek. — Tak samo powołuje i nas animatorów, bo potrzebujemy takich animatorów, którzy też nie do końca są ogarnięci, mają swoje wady, dolegliwości. O. Jacek przedstawił na końcu taki obraz. — Animator jest jak ołówek. Trzeba pamiętać o tym, kim jesteśmy, co mamy w środku, bo bez tego ani rusz. Czasami przyjdzie czas, aby naostrzyć ten ołówek. — My też musimy dać się naostrzyć, choć nie zawsze będzie to miłe i przyjemne dla nas. Ale wtedy będziemy mogli nadal dobrze pracować i przynosić owoce. 

To wszystko składało się na KAP, zwany również animatorskim. Już nie możemy się doczekać, by spotkać się w grudniu z kolejną grupą adeptów i w Warszawie zgłębiać swoją wiarę, duchowość, odkrywać nieodkryte.